Lummi Reservation & Whidbey Island trip

Gisteren zijn we naar de Lummi reservation geweest, het gebied waar de Lummi´s (Native Americans/Indianen) wonen. We zijn eerst naar North West Indian College gereden, waar we een rondleiding kregen van een Native American. Hij heeft ons de school laten zien en daarna mochten we hem alle vragen stellen die we hadden met betrekking tot Native Americans en hun cultuur. Eigenlijk alle gebouwen daar en de hele school zijn gebouwd met geld van de Amerikaanse overheid, ter compensatie van wat ze is aangedaan. De gebouwen waren bijna allemaal gebouwd van boomstammen en planken hout.

Tijdens het groepsgesprek zijn best veel dingen aan bod gekomen, en heeft hij ons een beeld gegeven van de Lummi gemeenschap. Als ik het goed begrepen heb wonen er ongeveer 4000 mensen binnen de Lummi gemeenschap. Wat ik het meest apart vond was dat ze heel hard proberen om hun bloed zo zuiver mogelijk te houden. Dat betekent dat ze eigenlijk alleen met mensen van hun eigen stam mogen trouwen, want als ze een kind krijgen met een blanke of iemand van een andere stam wordt het percentage Native-American bloed lager en bij een bepaald percentage krijgen ze geen voordelen en steun meer van de Amerikaanse overheid omdat ze niet Native genoeg zijn. Het is best sneu allemaal. Al hun land en cultuur is afgepakt, ze hebben een deel teruggekregen en daarvan heeft een groot deel hun land weer van verkocht aan blanke Amerikanen omdat ze amper geld hadden, waardoor ze dus weer een groot deel van hun land kwijt zijn geraakt. Vroeger waren ze vooral vissers, totdat er teveel zalm gevist werd en er weinig meer te vissen viel. Veel zijn werkloos of zijn verslaafd aan alcohol of drugs (vaak crystal meth). Ze mochten casino´s bouwen, maar daar hadden ze eigenlijk de kennis helemaal niet voor om die te managen dus moesten ze weer externe bedrijven uit Las Vegas inhuren, waardoor ze weer geld en macht kwijtraakten.

We zijn een rondje gereden met die man, en hij heeft ons wat verteld over de huizen en de cultuur. Bij veel huizen liggen de tuinen vol met afval, oude auto´s en kinderspeelgoed. Wat je hier eigenlijk alleen in de grootste asobuurten ziet, is daar normaal. Dat zit gewoon in hun cultuur. Als je rommel of iets hebt wat kapot is gooi je het uit het raam. Als ze een auto hebben die kapot gaat laten ze hem gewoon staan en kopen ze een nieuwe oude. Ook zag je overal op het eiland bordjes met ´Just say no´ en andere boodschappen tegen huiselijk geweld en seksueel misbruik. Al met al werd ik er niet echt vrolijk van om te zien hoe ze leven.

We waren vrij vroeg klaar dus ben ik naar de sportschool gegaan. Toen ik bij de YMCA aan kwam besefte ik dat ik m´n tas met sportspullen in de bus had laten liggen. Gelukkig zat er alleen een broekje, shirt en handdoek in en na ongeveer een halfuur wachten kwam dezelfde bus weer terug van zijn rondje en kreeg ik mijn tas. Oeps. Toen heb ik gesport, en op een gegeven moment kwam er een jongen binnen met alleen een kort broekje aan, geen sokken, schoenen of shirt. Misschien had hij net gezwommen ofzo. Iemand die aan het sporten was was er niet van gediend en zei dat een shirt en schoenen wel normaal waren in deze sportschool. Even later kwam hij terug met kleren aan. Je maakt altijd wat mee in de YMCA. Dat rijmt.

Omdat het Yteke haar verjaardag was zijn we ´s middags naar de bowlingbaan gegaan en hebben we daarna Mexicaans eten gehad. Ik zat vol bewondering naar de gaten in het plafond te kijken. Hoe krijg je dat ooit voor elkaar.

Vandaag was de laatste trip van de trip, we zijn met het busje naar allemaal mooie plekken in de omgeving geweest. De eerste bestemming was Mt. Erie, een relatief kleine berg waar we helemaal omhoog zijn gereden. Vanaf de top had je echt een geweldig uitzicht over de eilanden. Het klinkt misschien overdreven, maar dit was wel het mooiste uitzicht dat ik ooit gehad heb.

Daarna zijn we naar de deception pass gereden. Het heet de deception pass omdat George Vancouver eerst dacht dat Whidbey Island een schiereiland was, wat niet zo bleek te zijn. Ulli is met de bus naar de andere kant van de brug gereden en wij zijn over de brug gelopen. Er is flinke stroming in het water, welke kant de stroming op gaat is afhankelijk van of het eb of vloed is. Terwijl we over de brug liepen zag ik nog een zeeleeuw in het water zwemmen, maar die foto´s heb ik gemaakt met mijn digitale camera en kan ik dus pas uploaden als ik thuis ben.

Daarna zijn we nog gestopt bij een paar mooie stranden, waaronder Rosario Beach. Ik heb nog een paar stenen meegenomen met een witte rand erop, want die verzamelt Kelly. ´s Middags heb ik een bosje zonnebloemen voor ze gekocht, daar waren ze heel blij mee. Morgen hebben we het afscheidsdiner met alle host families erbij en donderdag ga ik naar Seattle om daar met Zoé haar oom en tante nog even de stad in te gaan en bij hen blijf ik slapen om de volgende ochtend het vliegtuig te nemen naar Amsterdam!